نشریه «سازمان برتر» با هدف توسعه دانش مدیریت،‌ پرداختن به مهارت‌های مورد نیاز مدیران و سرپرستان، ایجاد پل ارتباطی میان صنعت و دانشگاه، استخراج دانش پنهان (تجربیات)‌ جامعه، آشنایی با فرهنگ تجارت بین‌المللی،‌ معرفی سازمان‌ها و مؤسسات آموزشی و انتشاراتی فعال در عرصه توسعه دانش و مهارت‌های مدیریتی و سازمانی، و بررسی مسائل روز مدیریت و حوزه‌های تأثیرگذار بر آن فعالیت خود را آغاز نموده است.

حق تحصیل و زمینه‌های تاریخی تصدی‌گری دولت در امر آموزش
The Right to Education and Historical Background of Government Involvement in Education

بردیا گرشاسبی

امروزه تقریباً هیچ کشوری در جهان وجود ندارد که در آن نهاد دولت متولی انحصاری آموزش و پرورش نباشد یا به نوعی در تعیین سیاست‌های کلی آموزشی دخالت نکند. در واقع شهروندان تمام کشورهای عضو سازمان ملل متحد این موضوع را بدیهی فرض می‌کنند که اولاً دستگاه آموزش و پرورش باید دولتی باشد و ثانیاً آموزش و پرورش باید رایگان باشد. در توجیه این دیدگاه نیز اغلب به ایدۀ «حق تحصیل» به عنوان یکی از حق‌های انسانی استناد می‌شود. بنابراین، برای پی بردن به معنای امروزی «حق تحصیل» ناچاریم ابتدا توضیح دهیم که حق‌های انسانی کدامند و چه معنایی دارند. اما اجازه بدهید پیش از پرداختن به موضوع حق‌های انسانی، مروری داشته باشیم بر زمینه‌های تاریخی تصدی‌گری دولت در امر آموزش و ببینیم این طرز تفکری که امروزه همه جا رواج یافته و دولت را متولی انحصاری آموزش و پرورش می‌داند از کجا آغاز شده و مبانی آن چه بوده است.

مدیریت دولتی اقتصاد بهتر است یا آزادی اقتصادی؟  / Is State-Managed Economy Better than Economic Freedom?

 این روزها همه جا صحبت از اقتصاد است. ملت‌های مختلف در سرتاسر دنیا خواستار بهبود وضعیت اقتصادی کشورشان هستند. بازار تقاضا برای بهبود وضعیت اقتصادی به قدری داغ است که احزاب سیاسی، با هر گرایش و مرامی، سعی دارند اقتصاد را مهم‌ترین اولویت خود معرفی کنند. احزابی که در قدرت هستند برنامه‌های اقتصادی خود را بهترین برنامه ممکن می‌دانند، اما احزابی که برای به دست گرفتن قدرت با دولت‌های وقت رقابت می‌کنند، اصرار دارند که برنامه‌های اقتصادی دولت از اساس اشتباه هستند. از دید این احزاب رقیب، تنها راه پیشرفت اقتصادی این است که مردم به برنامه‌هایی رأی بدهند که کارشناسان آن‌ها طراحی کرده‌اند.

دست نامرئی /  Invisible Hand

«دست نامرئی» اصطلاح به ظاهر ساده‌ای در علم اقتصاد است که درک درست آن می‌تواند تأثیر شگرفی در نوع نگرش و قضاوت افراد نسبت به اقتصاد، جامعه، و سیاست داشته باشد. این اصطلاح از ابتکارات «آدام اسمیت»، فیلسوف نام‌آشنای اسکاتلندی است که نخستین بار آن را در سال 1776 در یک معنای بدیع و استعاری در رساله معروف «ثروت ملل» به کار برد. جالب این جا است که استعارۀ «دست نامرئی» که مهم‌ترین مفهوم در رساله ثروت ملل و به واقع شاه‌ کلید اندیشه‌های اقتصادی آدام اسمیت محسوب می‌شود، در سرتاسر این رساله 900 صفحه‌ای فقط یک بار (در فصل دوم از دفتر چهارم صفحه 456) به کار رفته است.